Niemand kan in iemands anders z’n schoenen….
laat staan lopen,
toch is dat precies
wat moeder dagelijks deed,
afgedragen schoenen
van steeds weer iemand anders afdragen
om bv. overal koopjes te kopen
vader verzoolde en timmerde
er op los
nieuwe zolen en hakjes
op zijn schoenmakersleest,
met ‘n mondvol verse
scherpe kopspijkertjes.
Ze bezat ‘n scheepskist vol
versleten schoenen,
goedkoopjes bij het Leger des Heils,
‘n guldentje per stuk,
meestal model Katrien Duck
De diagnose ‘moeilijke voeten’
hielp niet echt voor de pijn
in misvormde gewrichten,
verhoornd eelt en eksterogen…
Vader sneed met liefde
en ‘n geslepen mes
regelmatig
als een hoefsmid
overtollig eelt van haar voeten
bij wijze van pedicure.
Niemand had graag
in haar schoenen gestaan.
Begrijpelijk, want niemand
heeft geen voeten.
(Beeld: Ai Wei Wei)
Dat is weer een prachtig verhaal, ik heb er heel veel beelden bij, en heb haar ook vaak aangeraden om persoonlijke schoenen te kopen en pappa als zg hoefsmid. Ik werd ook vaak ingezet als pedicure en manicure, iets wat ik mijn eigen dochter nooit aan zou willen doen. Bedankt voor het mooie verhaal!