Twee linkerhanden.
Er zijn kunstenaars die bewust met hun ‘zwakke’ hand gaan tekenen om het gelikte automatisme van hun handvaardigheid te omzeilen, zo beogen ze een meer zoekende, spontane lijnvoering.
Liefst zouden ze onhandig tekenen zonder handen.
Een lijn moet leven, scheef leeft.
Evolutie is er dankzij de afwijkingen, de uitzonderingen,
de wisselende omstandigheden, grensconfrontaties en grensoverschrijdingen.
Met twee linkerhanden tast evolutie naar mogelijkheden.
In feite is er geen onderscheid tussen de tastend handen en de omgeving, je zou ook kunnen zeggen dat de omstandigheden naar de mogelijke vormen tasten.
Wij worden betast door onze omgeving, aangeraakt, ingedrukt en daardoor drukken wij ons weer uit, als levensvorm.

Steeds van die verrassende filosofieën – bedankt Bor – ik kijk er altijd naar uit.