Waarom koopt de duivel zo graag zielen op?
Omdat de duivel zelf geen ziel heeft.
De arme duivel loopt zonder ziel onder zijn arm te zoeken.
Op zoek naar iemand die zijn exemplaar wil inruilen voor wat kortstondige lust die voor geluk moet doorgaan.

Met het doodverklaren van god dacht ‘de verlichting’ klaar te zijn, want het probleem duivel was ook meteen opgelost.
Geloof mij dat ik niet geloof in god of duivel, het zijn projecties van de geest, maar ze representeren wel degelijk wezenlijke krachten in ieder mens. Het goddelijke kan heel goed zonder god en het duivelse kan zonder duivel.
Het naïeve wetenschappelijke geloof in het rationele ontkent simpelweg dat er in ieder mens een goddelijke en duivelse mogelijkheid schuilt. Beide mogelijkheden staan permanent klaar om zich te manifesteren.

De ironie is dat het ontkennen van het duivelse juist de zwarte kant versterkt, een duivelse truc. Zo kan het duivelse zich verbergen in het onderbewustzijn en elk moment onbewust toeslaan. Het miskennen van het duivelse en goddelijke leidt tot een zielloze wereld. De ‘verlichte wetenschap’ verklaart ook de menselijke ziel dood, dat is zielig.

‘Wat is die ziel dan?’ , vraagt mijn zoon van acht ongelovig.
De ziel is het enige wat een mens levend maakt. Het is de levende aandacht waarin de hele belevingswereld verschijnt. Het scheppende vermogen van die aandacht is zowel goddelijk als duivels. Goddelijk als je die aandacht erkent en gebruikt, duivels als je die aandacht ontkent en je laat gebruiken. Dit scheppende vermogen kan zowel creëren als vernietigen. De waan dat de ziel niet bestaat levert de waanzin op die we dagelijks in het nieuws zien.
De ziel herkennen we in alles wat ons kan bezielen.
Eveneens een projectie van onze eigen ziel en als zodanig direct te ervaren.