’n prachtig moment
‘t moment dat niets
zich aandient,

als nachtelijk lege snelweg
verlichte leegte
netjes belantarenpaald

Je bent er stil van,
deze lyrische gelegenheid
je bent er helemaal weg van

Ben je weg van wege
deze poëtische ruimte
die verzuimt te inspireren
tot ‘n gedicht of
aanzet tot iets beters…
iets wezenlijkers?

Wel nee?

vraagt zich niets af?
vanwaar deze leemte…?
vanwaar deze straatverlichting…?

Bij nader inzien
is het asfalt zelf van nacht
innig zwartgeteerd
zichzelf uitstrekkend
in elke richting

gapend van leegte…

weg zakkende

asfaltmatras