Soms wordt je ongevraagd getrakteerd op een wiener schnitzel. Als niet vleeseter is dat geen probleem, je eet het gepaneerde
ding gewoon zonder te morren op.
Voor mij is een goede sfeer aan tafel het belangrijkste ingrediënt van de maaltijd, zonder dat kruid is voedsel onverteerbaar.
Mijn moeder was geen keukenprinses, geen ramp, maar de sfeer aan tafel was te snijden.
Nu lag er dus zo’n snijdsel helemaal uit het Wienerwald te dampen op mijn bordje vergezeld van magere erwtjes, ronde worteltjes en halfbakken aardappeltjes.
Om dit zonder gewetensbezwaar te kunnen eten moet je vergeetariër zijn. Je vergeet even dat je op een taai stukje varken kauwt.
Vannacht kwamen in een droom alleen de wortelknikkers nog even langsrollen, één voor één op de muziek van “Geschichten als dem Wienerwald”
‘De geest van een gek is een feest zonder hek’ las ik op de scheurkalender, Egon Torstenson.