Over feiten en meningen gesproken: Zou je kunnen stellen dat feiten zich louter voordoen in het gebied en dat meningen altijd deel uitmaken van de kaart? En wat zou deze zin dan zijn, een feit of een mening?
Taal is sowieso van de kaart. Taal verwijst in het beste geval direct naar het gebied en verliest meteen haar doel, zoals de ladder van Wittgenstein weg kan zodra je boven bent.
In de vele gevallen verwijst taal naar zichzelf. De hele literatuur is een enorme lading cartografie. Door de wandelkaart zie je het bos niet meer.
Zou je kunnen stellen dat het gebied het domein van het zijn is en dat de kaart in het domein van het hebben valt. Feiten zijn en meningen heb je.

De kaart in je hoofd kun je niet uitgummen, maar je kunt wel het onderscheidingsvermogen beoefenen om het zijn van het denkbeeldige te scheiden. Het denkbeeldige kan niet vernietigd worden omdat het niet bestaat.
Het wonderlijke is dat het denkbeeld wel een directe invloed kan hebben op hoe de wereld wordt beleefd, zodra men erin gelooft gaat het werken. Geloof is de brandstof van de toekomst, nu alleen nog een goed denkbeeld vinden dat als voertuig kan dienen. Een denkbeeld waar iedereen beter van wordt.