Ruimte

onze alleroudste
reisgenoot
heeft nog immer
geen rimpels

poedelbloot
en van jongsaf aan
kaler dan de maan

maar nog altijd
niet krakkemikkig
ze gaat nooit dood

kijkt ons
overal strak
in de ogen aan
zonder blikkig
te blozen

haar eeuwig verse
vergezicht
stelt zich open

nodigt uit
tot ‘t grenzeloze
bestaan

wij zijn
het tuig dat
door haar vaart

ze noemt zich
nietiger dan niet:
droge oceaan