Dansen vond je van jongsaf aan
‘n private aangelegenheid waar
anderen niets van mochten zien.
‘n private aangelegenheid waar
anderen niets van mochten zien.
Je danste het liefst onhoorbaar
nat onder de douche, deur op slot.
muziek bedacht je er ter plekke bij.
Dansend op de deksel van ‘n wc-pot
ging je uit je dak, je bewoog zo vrij.
Je danste als ‘n zot en weg was je.
Soms in ‘n mum achter iemands rug
deed je buitenzinnig rare pasjes,
‘n aanval van LaTourette, razendvlug
Veel therapie, gelukkig, nooit genas je
van deze choreografische anomalie.