Panta rhei, alles stroomt…
behalve die arme boot op het schilderij
die nooit eens van het doek af vaart…
en de loofbomen van Ruysdael waarvan
het arme gebladerte nimmer danst en wiegt
in de kunstig geschilderde wind.
Elk schilderij blijkt bij nader inzien
een verstijfd stilleven,
diep ingevroren in een ijzige blik…
elk afgebeeld dier lijkt levensecht…
opgezet.

Zou gestolde vorm ‘n wezenlijk
kenmerk zijn van beeldende kunst?
Het niet stromende als verzet
tegen de vergankelijkheid…
door de tijd te stoppen
en het eeuwige vast te leggen.