Stel nou dat A.H. behalve onverdienstelijk schilder ook nog eens een aantal wel heel prachtige symfonieën had gecomponeerd, even tussen het bedrijven van misdaden door. Zou dat een onoverkomelijk dilemma zijn? Waarschijnlijk wel, omdat het niet in het zelfbeeld van de mensheid past, overenigbare inhouden. Wat slecht is kan geen goede dingen doen, dat is de algemene aanname, het druist ook tegen het rechtvaardigheidsgevoel in (wat trouwens meer denkbeeld is en dan pas gevoeld wordt)
In de dagelijkse praktijk is elk mens een mengvat met louter tegenstrijdigheden, alle mogelijkheden zijn aanwezig. Monsters doen soms heilzame dingen en soms vergaat de wereld bijna door goede bedoelingen. Om even het kortst door de bocht te gaan:
A.H. had ook een dienstbare supermarkt kunnen beginnen die zorgvuldig op zijn kleintjes let.
Die symfonie is nooit geschreven of nog niet ontdekt. A.H. had Wagner al als soundtrack voor zijn rampenscenario. Hoe mooi die symfonie ook zou klinken, met deze initialen zou niemand ernaar kunnen luisteren.
