Kop op rups, je zult sterven
voor ‘t vlindergeluk
en dat valt best mee…
vernieling is bezieling…

Wat kijk je nu mottig en bedrukt,
je bezwaard gemoed kan heus geen kwaad,
dat houdt je verankerd in de vaste aard…
Je kon het maar te hoog in je bol krijgen….
en je schroeien aan de zon.

Kijk, vlinders in buiken zijn best leuk,
maar buiken gaan aan vlinders vooraf,
dus rups, kom op, vreet nu eerst wat
dure struiken kaal en verpop je
schijndood in deze of gene zijde.

En of het ooit zal fladderen?
Nou en of, wie weet…
als smetterling, als botervlaai?
als hapje voor een jonge gaai?

Hoe dan ook, vliegen zal het…
in elk geval als Psyche