Nu echter weigerden ze
recalcitrant & unaniem,
liever blijvend anoniem

Zo schoon genoeg van alles
om gratis vanwege gulheid
intens te worden vervloekt

Ontdaan van doen deden
goden alsof ze nog nooit
geestig waren geweest

Alsof ze nooit eigengereid
deze tastbare grap zomaar
inéén hadden gebasteld

Wat kijk je nu mottig en bedrukt,
je bezwaard gemoed kan heus geen kwaad,
dat houdt je verankerd in de vaste aard…
Je kon het maar te hoog in je bol krijgen….
en je schroeien aan de zon.

Kijk, vlinders in buiken zijn best leuk,
maar buiken gaan aan vlinders vooraf,
dus rups, kom op, vreet nu eerst wat
dure struiken kaal en verpop je
schijndood in deze of gene zijde.

En of het ooit zal fladderen?
Nou en of, wie weet…
als smetterling, als botervlaai?
als hapje voor een jonge gaai?

Hoe dan ook, vliegen zal het…
in elk geval als Psyche

ruimtemuren omhullen deze kamer,
geen sluitertijd, het zicht blijft open
niet voor de vorm, puur voor kleur

niemand te zien op deze afdruk,
die één ziel onthult als open deur
regenboogtinten, onthuld benul

elk beeld is in dit innerlijk licht

zo al omgeven
ben jij alleen
het opmerkzame
van bovengenoemd
ruimtelijk vulsel

al wat omgeeft wijst naar
deze opmerkingsgave
als het ware
om te laten weten
dat het ergens om geeft

als een rups van licht
die tunnelt door
grenzeloze omgeving

dit weten is ragfijner
dan vlindervleugels
zwevend op inlichting