In de gaten

Zintuigen zijn bruikbaar
dankzij ontvankelijke gaten.
Pupillen, oren en neuzen
ze hebben allen gaten.
Je mondholte, een hol gat…
het hoofd een hol vat
waar het denkbeeldige
zich in leegschenkt.
Met ‘n huid als ruimtezintuig
grens je rondom aan ruimten
die we omvademen
en dankzij holle longen
beademen.
Het geheugen blijft ruim
dankzij het geen wij vergaten
om te onthouden.

Zo krijgen wij de tienduizend dingen
in de gaten. Het is me wat…hoe
werelden zich ontvouwen
in die geestige breinkamer

A4tje

De meester scheurde een hoekje uit een dubbel gevouwen a-4tje.
Vouwde het daarna open en vroeg aan de klas: Wat zien jullie hier?
Ik zie een gaatje? ,riep de jongen op rij 2.
Wat knap gezien…dat jij een gat kunt zien? ,zei de meester.
Een gat is iets wat er niet is, je moet dus wel heel goede ogen hebben
om een afwezigheid te zien.

Toch zie ik echt een gaatje, meester!

Fantastisch, zie je dan ook deze afwezigheid rondom dit aanwezige papier?

Ik zie een rechthoekige gat dat om het papier heen zit? ,zei een meisje.
en ik zie ook tegelijk dat gaatje in het midden.

Geweldig, jullie kunnen dus afwezigheid zien, zei de leraar, en wat zie je hier?

Hij haalde het uitgescheurde hoekje uit zijn zak ontvouwde het
en hield het in de lucht…

Dat is het verdwenen gaatje! ,riep een jongen meteen.

Weten jullie het zeker…of is dit een gat rondom een stukje wit papier…
met daar omheen een afwezigheid in de vorm van een rechthoek?

Ja meester, nu ik zie het…ik ook…riep de klas.

Weten jullie het zeker van die rechthoek… of houdt deze afwezigheid
rondom nergens op ? Wijzen jullie maar aan waar het ophoudt!

De stockholmmop

Je wordt terloops gegijzeld wordt door een onbekende man die een heel slechte mop verkeerd vertelt…die jou tergend lang verwachtingsvol aan blijft kijken tot je, door wanhoop gedreven er toch maar ongemakkelijk om gaat lachen. Je moet wel, anders denkt hij straks nog dat je hem niet snapt en gaat hij hem ook nog uit leggen. Je grimlacht dus, sociaal wenselijk.
Dan vertelt de gijzelnemer dat het helemaal geen grap was.
Echt waar, wat was het dan? ,vraag je quasi naïef.
Het is een gelijkenis, zegt hij op bezwerende toon, een parabel.
O ja, nee, nu snap ik het, maar ik moet er nu echt vandoor! ,zeg je om er van af te zijn.
Kijk, het zit zo…, begint de gijzelnemer.
Ach nee, nu begint hij het nog uit te leggen ook.
Je besluit het niet te willen begrijpen al zou je het kunnen.

Wees skeef

So lank my lyf leef
Niks sal reg kom
al sal krom bly

dis glad nie sleg nie
het wese van die natuur
is om skeef te wees

soepel is die vleis
Loodreg is die dood
vir die speelse gees

wat buig breek nie
riviere kronkel
bome groei skeef

niks sal reg kom
al sal krom bly
so lank my lyf leef

Cinefielen


Leven schijnt een soort generale repetitie van een voorstelling die gelukkig nooit in première gaat. Wat zou je over willen doen in je leven tot nu toe?
Een loze vraag, want is de essentie niet juist dat leven eenmalig en onomkeerbaar is? Hetgeen juist de nodige waarde schept. Er is gelukkig geen gum die de levenslopen kan uitgummen om het daarna nog eens dunnetjes over te doen.
Het schijnt trouwens ook nog eens opgenomen te worden als een 3-D film, in een langgerekt one-take shot. Deze ruwe ongeredigeerde en onversneden versie kunnen we bekijken zodra we de tunnel in gaan. Die navelstreng van licht. Alsof de projector alle beelden weer terug de lens in zuigt.
Als laatste en tevens begin is er die aftiteling van iedereeen die aan de film heeft meegedaan, alles en iedereen, al onze voorouders waaronder de planten, de dieren, de mineralen, vloeistoffen,gasvormigen… kortom: alle benulligen.

Leesvoer

Lezend over beklimmingen van Mount
Everest val je van inspanning bijna
uit je comfortabele leunstoel.
Lezend over de watersnoodramp
verslik je je in een slok water,
je vastklampend aan ‘n nat matras.
Om in slaap te komen lees je een
horrorroman, je doet geen oog meer
dicht, achter elk gordijn een zombie.

Je laat je hand lezen, ze belooft jou.
na betaling ‘n gouden toekomst,
ze raakt niet uitgelezen na elke bijbetaling.

De lichaamstaal van je hond lees je
als ondoorgrondelijke hiëroglyfen,
je bent ‘n open boek voor haar,

waarom doe jij eigenlijk zo raar?

Dat doet maar…

Sprinkhanen doen het
op een halm
Bacterieën doen het
in een zucht

Naaktslakken doen
het uiterst kalm

Vliegen doen het
vliegensvlug in vlucht

Planten doen het
met het bladgroen

Olifanten doen het
groots & geducht

Alleen mensen zijn
onbetwist kampioen

in moeilijk doen