door

Gebed tot de mot

Veel meer dan dit kan het daglicht
niet verdragen
gelukkig vallen er wat gaatjes…
lichtpuntjes…hier en daar…
in dat godvergeten zwart gordijn

welke mot vreet ons naar het licht?
niemand ziet wie of wat deze lichtpuntjes
tot zichtgaten knaagt

is het ‘n niets ontziend willen weten
dat dit godvergeten gordijn
doorzeeft om al wat leeft
wat zicht in de ogen te wensen

mag er dan vanaf nu
in hemelsnaam
een mottenplaag ontstaan
die willens en wetens
blinderingen verslindt

sticht desnoods een kwekerij
voor dit hoognodige ongedierte

door

Onbezorgde liefde

Er zijn liefdesbrieven opgedoken uit 1757 , gericht aan franse zeelieden.
Ze werden nooit bezorgd omdat de geadresseerden krijgsgevangen
werden gemaakt in de zeeoorlog met de engelsen.
De brieven zijn geschreven in opdracht door ingehuurde schrijvers
omdat de geliefden zelf analfabeet waren. Ook werden ze voorgelezen
door mensen die de taal machtig waren. De intimiteit werd dus breder
gedeeld dan alleen tussen de twee betrokken geliefden, iets tussen
openbaar en intimiteit in. De onbezorgde brieven werden met een lintje
erom gevonden in een archief. De vinder vond het een emotionele ervaring
ze te lezen. Nu zoekt hij naar de verre verwanten in de genealogische zee.In de film Kaos van de gebroeders Taviani komt zo’n behulpzame schrijver voor.
Deze man is echter zelf analfabeet en doet alsof hij echte letters schrijft
en verzint zelf een geruststellend verhaal bij de retourbrief die hij zelf ook.
niet kan lezen. Zo verdient hij wat bij als ongeletterde.

door

Gebeurteloos

Juist omdat dat gene ooit

-zo lang geleden alweer-

precies op dat uitgelezen
moment…niet gebeurde,
op een haartje na de kans
miste
om geboren te worden
als waar gebeurd
gebeuren

zo werd het tot ‘iets’
onvergetelijks

al had je er geen idee van
hoe je zoiets nietsigs
moest herinneren

sporadisch spookt het soms
rond als een lege droom
van nergens
in of buiten
je bovenkamer
nietwetend
wat zich meemaakt

door

Parabel

Onder in het diepe dal bleef men gewoontegetrouw massaal vissen
in hetzelfde ondiepe vijvertje. Hier sloeg men elkaar met hengels
om de oren om een gunstige visplek aan de waterkant te veroveren.
Schaarste verleende het alleenrecht aan de sterksten.
Wie mocht de meeste vis vangen?
Wie zou de grootste vis veroveren? Of was zelfs de kleinste vis
nog altijd de grootste als het de enigste vis in de vijver was?
Niemand leek zich hier ooit af te vragen:
Zit hier eigenlijk wel vis in de vijver?
Even verderop achter de rondom gelegen gouden bergen
lagen er oceanen…maagdelijk & onaangeroerd.
door

Bananevla

Rara waarom heeft
het mysterie alom
zo’n slechte naam?

waarom heet ‘t geen
komkommersla of waar
om ook niet, bananevla?

want ook deze twee
lukrake raadsels zijn
nog nimmer opgelost

goed, ze worden soms
als spijzen verteerd
maar begrijpen ho maar

bestaat er geen maag om
dit onbehapbare mysterie
netjes te verteren?

of leidt elk analyseren
hoogstens tot blabla in de
beste traditie a la Dada?

gaat het om ervaren,
dan volstaat ‘t om naïef
te proeven van bananevla

door

Bescheiden

Daar dook ze weer
op in het nieuws…

treinen konden niet rijden
ze zaten op de rails…

vluchten werden afgelast
zwermen op de landingsbaan

fabrieken stilgelegd wegens
nestelwoede in de schoorstenen

mensen zagen het als plaagdier
deze dreigend bedreigde diersoort

het klonk onheilspellend dat ze niet
meer floten, ze zaten daar maar…

in grote getale te stagneren, nazaten
van de bescheiden kolenmijnkanarie

door

Samenhang

Er is maar één betekenis,
namelijk dat alles samen hangt
om uit te druipen in het luchtledige.

De mond is een scharnier, elke woord gaat open en dicht als een deur.

Ik wil net zo vaak een second opinion tot er ‘n mening uitkomt die mij bevalt

Ik spreek met spellingsfauten, maar niemand ziet het.

Vele linkerhanden maken zwaar werk.

Grenzen zijn littekens op de landkaart, de reiziger is van papier,
zijn ziel een paspoort.

Het ik is een naald waarmee de vlinder van geest zichzelf vastprikt.

Hij verslond een boek over de smaken van vruchten, het smaakte naar karton.

Er is een prehistorische fossiele mug opgegraven zo groot als een mammoet.

Tegen die eeuwige eendagsvliegen helpt geen enkele mepper.

Het mooiste komt het best tot zijn recht binnen een lelijke lijst.

Met de dood komt de mens pas
uit de kast als geestig wezen.

(Uit de euforismen van F. Wildesheim)

door

Leë sintuie

Sintuie is nuttig
danksy ontvanklike gate…
Oge, ore, neuse,
hulle het almal gate

jou eie mondholte, ‘n hol gat
jou kop, ‘n holte soos ‘n ton
waar die denkbeeldige
homself in leeg giet

met jou naakvel jy voel
die ruim wat ons omsluit
danksy ons hol longe
jy asemhaal die leë lug

die geheue bly ruim danksy
wat ons vergeet het te onthou
dit gee ons persepsie
van die tienduisend dinge

Is dit nie wonderbaarlik
hoe wêrelde sich ontvou nie
in die breinkamer van gees