De werkelijkheid is hard…zo wil men ons doen geloven,
dat die harde werkelijkheid nu uit poëtische fysica blijkt te bestaan,
niet te onderscheiden van magie, is onredelijk en ongelooflijk.
In Japan staat de Super-KamiokaNDE…
NDE staat voor Neutrino Detector Experiment.
De NDE is een enorm vat, onzichtbaar verborgen in een berg
waar binnen voorheen een zilvermijn werd geëxploiteerd.
Het vat is bekleed met duizenden lichtgevoelige detectoren
en gevuld met water om zo mogelijk neutrino’s te detecteren
op het moment dat ze door het vat reizen.
De neutrino, ook wel spookdeeltje genoemd, passeert moeiteloos
‘harde’ materie, zoals berggesteente.
De berg fungeert als een soort van zeef waarin alle kosmische
‘straaldeeltjes’ worden onderschept.
Alleen neutrino’s komen er doorheen.
Elk uur botst er ‘toevallig’ als je geluk hebt een neutrino
in het vat op een ander elementair deeltje.
Er ‘reizen’ elke seconde 400 miljard neutrino’s van de zon
dwars door onze lichamen. De neutrino wordt als het meest
poëtische deeltje gezien en laat zich vooral definiëren
door wat het niet is.
Wees voortaan dus bewust van het feit dat dit
permanente poëtische bombardement elk moment door u heen gaat,
ook al rijmt er niets, is er geen metrum en is er geen pijl
op te trekken. Het credo van echte poëzie.


Ironisch, dat burgers die zich hullen in camouflagekleding
juist daardoor zo opvallen binnen het openbare domein.
Kennelijk worden ze graag zo gezien…
Guerrilla’s opereren liefst onzichtbaar in de jungle.
Burgerguerilla’s zouden zich beter in betonkleur kunnen hullen
met een straattegelpatroontje, ze zouden wegvallen in de steenjungle.
Welke bovengrondse strijd voeren ze?
Zoeken deze mislukte kameleons ergens naar erkenning?
Erkenning waarvoor? Voor het schrijnende feit dat ze
nog nooit een oorlog hebben meegemaakt?
Komt dit voort uit het armmoedige concept dat alleen
een strijder een ‘echte’ man is?
Een gewelddadig idee, helaas zeer wijdverbreid.