Toen de oeroude Eik de tel van zijn jaarringen kwijt was geraakt
mijmerde hij: ‘Zou het niet leuk zijn om nu iedereens verjaardag te vieren?’
Iedereen werd immers jaar in jaar uit weer een aantal jaartjes ouder.
Waarom zou je zoiets feestelijks dan niet tegelijkertijd en samen vieren?
Hij zag het voor zich, alle mogelijke taarten zouden er te proeven zijn. Als iedereen zijn lievelingstaart bakte, zou er altijd genoeg zijn.
Hij doopte zijn jongste twijg in walnoteninkt en schreef in de hemelsblauwe lucht een statige brief, zodat iedereen het kon lezen…
Lieve jarige Iedereen,
Ik nodig jullie hierbij graag uit op onze eerste Samenverjaardag ooit.
Kado’s zijn niet nodig, maar taarten des te meer. Bak de taart van je leven
om samen van te proeven, ieder maakt zijn eigen smaak. De vraag is natuurlijk op welke dag
onze Samenverjaardag valt. Ik heb het voorgelegd aan Wind die verzuchtte
dat ‘Vandaag’ verreweg de beste dag is om zo iets groots te vieren. Dat lijkt mij ook een prima idee, vooral omdat iedereen weet wanneer het Vandaag is.
Om de beste plaats voor ons Samenfeest te bepalen overlegde ik met mijn eigen wortels. Zij verzekerden mij dat ‘Hier’ de allerbeste plek is…bovendien goed bereikbaar voor iedereen.
Houtachtige groeten, van jullie eigen Eik!
Niet lang na het versturen van de luchtpost kwam Iedereen met zijn lievelingstaarten aan bij Hier….
“Welkom Iedereen!”, riep Eik verheugd tegen Bospad, Horizon, Heuvel, Wolk, de Familie Berk, Korstmos, Mier en Beekje die vooraan de eindeloze stoet stonden.
“Zijn we Hier niet te vroeg?” vroeg Bospaadje aan Eik.
“Welnee, want het is precies Vandaag”, zei Eik.
De kleine Houtwurm kroop uit de molmtaart van Mier naar voren en zei met een verlegen blos op z’n wangen:
“Lieve Eik, ik overhandig je nu maar meteen het gezamenlijke kado namens Iedereen… we hadden vandaag geen tijd om het in te pakken…dus bij deze…geven we je het Mooie Lange Lint dat er bij hoort… dan kun je het er zelf omheen doen met een mooie strik!”
Eik viel bijna om van verbazing…
“Maar…is dat Alles?” stamelde hij overweldigd.
“Inderdaad, dit is Alles”, knikte Houtwurm voor hij terug in de molmtaart kroop.
Eik nam het Mooie Lange Lint opgelaten in ontvangst.
“Dat hadden jullie nou niet hoeven doen, maar ik bedank Iedereen natuurlijk heel hartelijk hiervoor…wie wil er taart?”.
