Wat mij het meest trof toen ik na een tijdloze hoogtestage weer eens op aarde rond ging lopen was dat het er hier zo godsgruwelijk traag aan toe gaat. Alleen die communicatie al, dat fonetische geneuzel, dat meer onbegrip lijkt te genereren dan inzicht en medeleven.
Waar je buitenzintuiglijk onmiddellijkheid kan ervaren wordt je hier gevangen in een lichaam en tot slaapverwekkende vertraging gedwongen. Wat is er sneller dan onmiddellijk?
De eerste tien jaar van mijn verse leven had ik dan ook de grootste moeite om wakker te blijven. Liever liet ik mijn oogleden rusten en gaf mij over aan astrale excursies die ik voorheen zonder lichaam gewend was te maken. Tegen de tijd dat de les Bijbelse geschiedenis voorbij was stapte ik weer aan boord en probeerde zacht te landen in het klaslokaal. Zodoende raakte ik wel bedreven in het in en uitstappen.
De dingen die ik tijdens mijn afwezigheid beleefde hadden de aard van een inwijding. Ondanks of wellicht dankzij mijn afwezigheid in de klas voelde ik mij ‘onderweg’ aanweziger dan ooit.
Tijdens zo’n reis had ik geen enkele afmeting. De inlichtingen die ik kreeg hadden de kwaliteit van een onmiddellijk weten. De drie dimensies leken opgelost in het zijn van een vierde toestand; het ruimte zijn.
De ongezochte ‘inwijding’ liet mij alle tegenstellingen tegelijkertijd ervaren,
uitersten vloeiden moeiteloos in elkaar over en ik was daarvan het middelpunt, het kruispunt van alle wegen.
Van de aardse dualiteit bleef niets over dan goddelijke oersoep.
In het begin als ik net weer ‘ingestapt’ was knelde het lichaam als een duikerspak wat drie maten te klein was. Ik moest mij leren inperken en inleven om er weer in te passen, frustrerend als je net van ruimte bent geweest. Later wende het omdat ik inzag dat ruimte zelf geen afmeting heeft en bovendien niets weegt.
Wat er in het schoollokaal werd verkondigd had geen enkele vat op mij.
Hun aardse en Bijbelse kennis verbleekte bij wat ik zelf direct had ervaren.
Ik had zo mijn eigen invulling van wat engelen zouden kunnen zijn.
Na de smaak van oersoep was het leven nooit meer hetzelfde, alles stond in een ander licht.
De basis van deze soep is getrokken van engelengeduld.
God mag weten wie deze soep oplepelt, wat ons proeft?
Wat ik wel weet is dat oplossen de oplossing is.