-Herinner je, toen er geen geheugen was…
toen er nog geen ‘je’ opkwam?
toen er nog geen ‘je’ opkwam?
-Natuurlijk, als de dag van gisteren…bestaan was
een lege boodschappentas zonder bodem,
een lege boodschappentas zonder bodem,
zonder boodschappenlijstjes…
-Precies, je had er geen boodschap aan om dingen
te onthouden…te vergaren of te bewaren…
te onthouden…te vergaren of te bewaren…
-Ja, prachtig, het was leeg en onvergetelijk…
-Denk jij nog wel eens aan dat tijdloze?
-Nee, nooit, je moet daar toch niet aan denken.
-Inderdaad, hoe denk je aan dat wat zonder gedachten.
was… en is…denk je niet?
was… en is…denk je niet?
-Zeker weten.