We leven nog steeds in het megaloceen. Nog steeds verschijnen
er artikelen die vermanend waarschuwen dat we vooral het dier
niet te antropocentrisch mogen benaderen. Zo zou het dier uit
zicht raken en de vermeende objectiviteit in gevaar komen.
Maar laten we toch eens zo moedig zijn om in de spiegel te kijken
die onze oorspronkelijke natuur ons voorhoudt.

Men kijkt op een veel te antropocentrische manier naar de mens,
zo verlies je het dier in de mens. Alle vermeend unieke menselijke
eigenschappen die dieren zouden ontberen blijken stuk voor stuk
valse aannames. Elke menselijke uitvinding is een nabootsing van
de natuur. Zelfs kunstmatige intelligentie is een slap aftreksel van
de geest van de natuur. Het kunstmatige zit hem in het van buitenaf
reproduceren in plaats van het van binnenuit organisch evolueren.