Materieschilderkunst is uit de mode.
De materie zelf schildert rustig roestend voort aan haar oeuvre.
Zonder paletmes, zonder kwast, zonder doek, verfloos.
De afbeelding is passé, de uitbeelding is uit.
Materie toont zichzelf als de heilige huid van onze moeder,
noem haar natuur of aarde.
Waar je ook kijkt daar zie je haar huid.
Een huid die de geest niet verhult maar openbaart.
Roest is het blosje op haar wangen.