Denkend aan Holland
herkende men amper iets terug,
onder de bedompte kaasstolp
van vervuilde lucht kantelde
het land, tot er één afzichtelijk
bedrijventerrein over was…
compleet vervreemd zag men
daar files als autorivieren stil
in omheind laagland staan…
Er woonden ontheemde consumensen,
dolende forensen en slachtdieren…
Alles moest & zou hier automatisch gaan,
niets met de blote hand…
machines rooiden hoge populieren,
exotische palmen op het strand…
de winters…voorgoed vergangen,
zo intens was ‘t verlangen naar een
tropisch zonnebrandparadijs met
roomijs en overal muzakmuziek…
nergens rampen laat staan gevaren..

Waar bleef de Marsman die ons redt?