Kaliber was vrij als kogel
schoot doelen voorbij,
schoot in een kramp
schoot tekort,
kwam in het geweer
schoot vol in de roos
van de lach…

wat een revolverheld
al niet vermag

Kaliber koesterde jaren
een tunnelvisie,
glurend door een lange loop
tot hij plots dankzij Triggerfinger
fluitend het magazijn uitschoot,
werelden gingen open…

kogel Kaliber was dwars door
het kerkdak gevlogen zo
het zich leeglachende hemelruim in.

De veilige huls bleef achter,
abrupt verlaten op het strijdtoneel
of verbeeldde Kaliber zich dat
als losse flodder zonder prooi?
Hoe dan ook, euforisch was
zijn denkbeeldige vlucht.

Triggerfinger bleef schadevrij
en zei ontwapend:
‘Ik begrijp het niet meer,
schiet mij maar lek,
mijn kruid is verschoten
als halve zool’

Nu blust hij onverdroten
vuurgevechten
met zijn spraakwaterpistool.