We hadden afgesproken op een variabel tijdstip
ergens in de buurt van Irgendwo.
Een plek die bekend staat
om haar leuke vooruitzicht.
Er kwam alleen niemand opdagen.
Eerlijk gezegd ben ik zelf ook niet gegaan.
Mede omdat ik niemand al zo goed ken…
als mijn eigen lege broekzak.

Maar dat neemt niet weg
dat we ons samen hebben verheugd
en of dat dan uiteindelijk
vergeefs blijkt of niet,
doet dan weinig meer ter zake.
Feitelijk: Niets ter zake.

Verheuging kan niemand ons meer afnemen
omdat verheugsel altijd in het heden
geoogst wordt als een vrijzwevend hart
dat gratis vreugde ademt en de kwellende hel
van het denken tot een gedachtevrije hemel omtovert.
Dus spreken we graag en vaak af rondom Irgendwo.
Die plek heeft trouwens…
(vergeet ik bijna te melden)…
geen achteruitzicht.