De slak is geen formule1-coureur.
Zijn leven is geen trage race.
Hij kruipt over onze natgeregende ruit,
omhoog. Zo lijkt het. Een doorzichtig circuit.
Geen bochtenwerk of inhaalmanoeuvres,
concurrentie ligt ver achter hem.
Na een uur blijkt de slak weggezakt,
de chauffeur gleed al slapend achteruit.
Zijn helm lag op de grond,
een gebroken slakkenhuisje.
De volgende dag op het raam,
een remspoor van slijm.