Vanwege de hete mail ontvangen kaakstel ik graag hier de taalvuiling aan de orde, van deze dag, heden ten dage.
Mag het woord neutraal gewoon neutraal blijven betekenen zonder de waardeoordelende connotaties; lafhartig, geen positie innemend en onverschillig?
Neutraal durven zijn vereist soms wel degelijk moed en kan juist voortkomen uit betrokkenheid.
Woorden kunnen alleen iets ophelderen wanneer ze in hun pure betekenis worden gebezigd. Neem het woord ‘discriminatie’ dat meteen vervuild wordt door connotaties als; superioriteit en inferioriteit, dader en slachtoffersementen. Discriminatie betekent niets anders dan onderscheidingsvermogen.
Uit het feit dat mensen door deze neutrale constatering al in woede kunnen ontbranden pleit ik ervoor ieder betoog voortaan te beginnen met een ethymologische definitie van de gebruikte begrippen.
Om te zorgen dat fantastoïde schijnbetekenissen het openbaar geheime debat niet vergiftigen. Bij het woord fantastoïde kan de lezer ook misplaatste associaties krijgen, puur vanwege de klank.
Het woord fantastoïde betekent; het zich laten leiden door fantasieën over wat men denkt dat er gezegd wordt, en niet door wat er feitelijk gezegd wordt.