Zie je? Je ziet het niet, niet meteen tenminste.
Wat dan?
Dat dit een abstract verhaal is, zwart zonder.
Zonder wat?
Zonder beelden natuurlijk, zonder object.
Maar zwart is dan toch het object.
Ik zou eerder zeggen, zwart is het afwezig zijn van alle objecten.
Dus zwart is geen onderwerp?
Zeker, onderwerploos, zonder voorwerpen.
Onvoorwerpelijk.
Dus zwart is geen ding.
Het is een onding.
Wat blijft er dan over?
Het waarnemen?
Maar, een waarnemen dat geen verhaal heeft…
Gesloten ogen in donkere nacht.
Er is toch licht in dit waarnemen?
Zie je dat?
Of is het het waarnemen zelf dat licht is?
Alsof het zwarte waarnemen zichzelf zichtbaar maakt in dit zicht?
Dit verhaal gaat nergens meer over.
Het verhaalt over het einde van alle verhalen.
Over dat waar alle verhalen in verschijnen.
En verdwijnen…
Waar kan waarnemen in verdwijnen?
In niet waarneembaar zijn?
Ook dat zou nog waarneming zijn.
Het onkenbare…?
Wordt nog steeds gekend.
Kennelijk.