Wij waren te gast bij de Dadaviering: 100 jaar Dada…

Was ist dada?

rara pipi kaka dada tutu foefoe nana..
gaga hihi tata hoho lala toto mama…

wasiesdada

sisi gogo behbeh zozo toetoe nounou loeloe
baba wiewie reeree mimi neenee jaja doedoe

wasiedadawasiedadawasiedada

diedie dodo fafa feefee puhpuh pipi paupau
geegee gaugau goegoe rara huhu lala maumau…

Wasiewasiewasiedada…

papa koekoe nono haha auwauw gohgoh hoho
kuku pipi zeizei dada poepoe meimei zozo…

dadawasiedadawasie…

weewee koko zeezee jojo zaza popo teetee
titi lala pipi vava tutu wawa peepee…..

dada ist wa!

al deze begriploze begrippen gingen door mij heen, als zinloze zinnen. terwijl we moesten wachten tot we de filmzaal mochten betreden. Uit de zaal hoorden we vreemde geluiden van de musici die daar aan het inspelen waren, cello en prepared piano.
De ouvreuse die onze kaartjes scheurde verklaarde het wachten: ‘Nog even geduld, ze zijn nog aan het prutsen’

Het is de zinloze zee waar de betekenisvissen vrij in rondzwemmen, zonder die zee sterven alle vissen.