Omni verse verzen

door

Geheel al


Het kan het zich niet voorstellen
maar…op een zeker moment
bleek het gehele heelal
plotseling zoek te zijn…

Het was nergens meer te vinden.
Er was zelfs niets over
dat schitterde door afwezigheid,
slechts benul van geen…

Had het heelal zich mogelijk
verstopt achter de ruimte?
Dat was onmogelijk,
want ook de ruimte
was verdwenen…

Had heelal zich teruggetrokken
in een herinnering van stilte?
Ik weet, het klinkt ongehoord
maar ook stilte was spoorloos…

Zelfs de oude vertrouwde nacht
was overal… onvindbaar.
Niemand wist meer waar
het zich zoeken…
laat staan wat of wie
er van vinden moest?

Het waarom en hoe blijft
nog altijd een raadsel
tot op de dag van vandaag,

maar zo fluks
als het heelal verdween,

zo schuchter trad het heelal
zomaar weer tevoor
in de schijn van het zijn.

En wederom op dit
ene zekere moment.

Eerst klonk de klank
op zoek naar oren…

toen kwam de stank
op zoek naar een neus…

daarna verscheen
het licht in de ogen

de smaak als
proef op de tong

het getast in het duister
en tenslotte
het beeld in de geest

Achteraf vraagt het zich af:
waar was het heelal
in die tussentijd geweest?

Het schijnt eens
in de zoveel tijd
zomaar het geval

zintuiglijke storing,
geen onvangst.

Even Geduld a.u.b!

(en daar betaal je dan
bestaanszekerheid-
belasting voor….)

door

Beeldende Ontsnappingskunst

Abstracte kunst lijkt een dijk
te willen vormen tegen de zee
van vastgelegde betekenissen
die er woest golvend
tegenaan klotst.

Ze lijkt de waarneming
te willen redden
uit de grijpgrage klauwen
van de bekende weg
die altijd het zelfde oude liedje fluit.

Ze wil geen herkenbare vorm,
en komt nooit gezellig
op het feest der herkenning .
om het vertrouwde te bevestigen.

Zelfs wil ze geen naam dragen,
om elke verwijzing naar het bestaande
ijskoud te vermijden.

Onvermijdelijk heet het werk
met gezonde weerzin:

‘Zonder Titel nummer 16’
gemengde technieken

of

‘Compositie nummer zoveel’
ondefineerbare werkwijze

of

‘Onbedoelde Toevalstreffer’
als zodanig aangetroffen

of

Vaak heet het ook niet
en moet je het werk zien te vinden

In weerwil van nergens op te
willen lijken lijkt het inmiddels
toch verdacht veel op zichzelf
en vormt ‘n oeverloze stroming.

Ongedefinieerd werd ‘n definitie.
Geen gezicht is ‘n gezicht geworden.
Met oogjes, mond en neus
van de oplettende kijker.

Het werk kijkt je brutaal aan:
‘Wie denk je wel wat ik ben?’

door

Schermveeg

Hoe mensachtigen van handelende
wezens veranderden in knoppendrukkers
en tot schermvegers evolueerden.

Het was wel even de knop omzetten
om handelingsonbekwaam te worden.
Bij elke handeling die je uit handen gaf
voelde je je zo nodig nog overbodiger.

Nu nog reikhalzend wachten op ‘t apparaat
dat zichzelf bedient en zich schermveegt,
als virtuele jeuk die zich denkbeeldig krabt.

door

Friedrich’s peren


Sinds de veronderstelde dood van God,
(nog bedankt Friedrich voor die hardgebakken peren)
sindsdien is er ook flink geknaagd aan de autoriteit van zijn enige zoon op aarde. Bij gebrek aan beter grondpersoneel
heeft inmiddels een reeks aan superhelden gesolliciteerd naar de functie van verlosser… Superman, Spiderman, Zorro, Batman, Archie de Man van Staal.
Als surrogaatgoden kwamen zij onvermoeibaar & pro deo in actie om onrecht te vergelden en al wat krom was recht te buigen.
Ze verrichtten minstens zoveel wonderen als hun bescheiden voorganger…vliegen zonder vleugels,bovenmenselijk gewichtheffen, over plafonds lopen, maar vooral meedogenloos & onverslaanbaar zijn.
Dit laatste is vooral onderscheidend, want nooit lieten ze zich aan een kruis nagelen om de mensheid te verlossen. Een andere wang toekeren was ook niet echt aan hun besteed.
Ze hanteerden het geweldsmonopolie als toppunt van ethiek.
Niet zo verwonderlijk, omdat deze idolen zonder uitzondering uit het land van de ongewenste mogelijkheden geboren zijn, niet alleen onbevlekt ontvangen, maar ook nog zonder moeder ter wereld gekomen. Onverwoestbare geweldenaren.
(Overigens Friedrich, het lijk is nooit gevonden)
Wij zijn mensachtigen met een uitdaging. De uitdaging bestaat eruit om het zonder hulp van superhelden te stellen en gewoon te zijn, natuurlijk te zijn, op zichzelf te staan als een boom met wortels ondergronds verbonden met het bos.
Zo schijnbaar gewoon is al bijzonder genoeg, buitengewoon en mysterieus. Wonderlijk is dat juist deze aangeboren staat zo moeilijk bereikbaar lijkt. De moeilijkheidsgraad van de eenvoud.
Nooit zul je ‘de Man van Staal’ Spider of superman bij de dokter zien zitten, of naar de wc gaan, stofzuigen of afwassen. Nooit zie je ze slapen of uitzieken onder de dekens en nooit zul je ze zien spelen, muziek maken of tuinieren.
Hier ligt de grote uitdaging voor de mensachtigen.
door

Naakt Nu


Herinnering…wat ben je?
vluchtig? hardnekkig?
ideaal? gebrekkig?

dierbaar in elk geval
en/of
gruwelijk wellicht

maar vooral
‘n routeplanner
naar ‘n huidig getuigen

elk aandenken aan wat dan ook
passeert ditzelfde geboortekanaal
waar alles door ter wereld komt

‘n omnilokaal gat van naakt nu
waar elk verlangen of huiver
in verschijnt en verdwijnt
zonder

wat dan ook maakt permanent
plaats voor een stroom van
onzeker heden, je weet
alleen nooit welke…

Je wilde toch al niet weten
wat er te gebeuren stond,
je zou de waarheid als ‘n koe
tot vervelens toe uitmelken

door

Zintuiglezing

Bestaan is een groot verhalenverteller.
Ze vertelt haar verhaal alleen niet in taal,
maar in gebeurtenissen.
Ze leeft letterlijk de belichaming voor,
alsof ze voorleest.
In navolging probeert de mens ook wel eens wat.
Maar het kan zo gek niet worden verzonnen
of het werkelijke heden overtreft het ruim.
Het werkelijke blijkt steeds weer onovertroffen.
Open zintuigen lezen dit permanente gebeuren,
beleven het mee, directe ervaring zonder vertaling
De wereld bestaat uit het uitlezen van zintuigen.
Zonder zintuigen geen verhaal, geen wereld.