is elke gast hier welkom
de vaagste kennis
***
ook oude zwervers
eten liefst cake bij koffie
allemansvrienden
***
neem nog een plakje
sust het nabestaande zacht
de dood mag gevierd
***
‘n zwerm van musjes
pikt gretig elke kruimel
mens mors toch wat meer!
***
vrolijk rondhippend
tjilpen ze een requiem
voor de hemelaar
***
men is als de dood
voor de dakloze zwerfmens
hun respect is angst
***
een schoon en droog graf
de dood krijgt betere zorg
dan wat nog net leeft
***
mussen sterven nooit
als zwerm overleven ze
zo doodgewoon
***
Lemen leemte
ach en wee,
jouw eizachte hersenklei
geest boetseert er alle
mogelijke vormen mee…
geestig masseert ze
grijze brei tot buitenhuid
boetseert er leven in,
oren, ogen, neus
van wie zijn deze
handen van klei
die zich dit hoofd kneedt?
zo vraagt de mond plots…
het grijze denkt nu
wezen te zijn
het voelt klei, eet klei,
het praat kleitaal…
stelt zich ten dienste…
biedt zich aan en eist:
‘Leg je diepste wens
onder mijn tong en ik vervul…
met mijn lemen leemte’
maar wee,
als er geen wens ligt
waardoor ik het mens-zijn
niet proeven kan dan…
sla ik alle vormen tot
één amorfe homp
dan mogen jullie jezelf
uit de klei trekken
ik mag dan wel Golem zijn
echter…
Onuitwisbaar
dat je geen je meer was
maar meer… ondefinieerbaar veel
het gebeurt steeds weer
evident en permanent ongrijpbaar
in onthand gelaten zijn
er is geen naam te noemen,
niets te plaatsen in de schijn van tijd
geen associatie met wat dan ook…
er viel en valt niets op te slaan,
geen sporen om te herinneren,
elk aanknopingspunt werd
en wordt je onthouden,
vrij van oriëntatie…
juist deze leemte van opslag is het
geen wat onvergetelijk blijft, nu hier…
het onuitwisbare van geen indruk
zoals stilte, afwezigheid of ruimte
niet opgeslagen kunnen worden,
even wel herkend als actueel nu
herkent zich deze bodem van zijn
dan verlaat het zich nooit meer
deze directe belevingswereld
voor en na de taal verwijlend
De uitwassen
en lekker…diep afgeprijsd.
Van alle dingen waren
wel stukjes afgebroken.
Stoffering van meubels
was bevlekt ontvangen.
Je kleding kwam met geur
& al van het Heilsleger.
Veel kleine koekjes,
dat weer wel…
‘n likje verf op de scherf,
leukte best op…
gehaakte kleedjes over
over vlek & brandplek,
maakte alles ‘net echt…’
alleen het gratis
tweedehands aroma
kon niemand uitwassen.
gelukkig had niemand
geen neus.
The Final Users Manual
voor u tot handelen overgaat.
Overigens geen idee voor welk
apparaat of bedieningspaneel….
Wacht desnoods tot de neiging
tot handelen over gaat:
1) Inzet leidt tot resultaten
waar niet iedereen persé
op zit te wachten, zet niet
overal op in.
2) Twijfel er niet aan dat
zekerheid op mechanische
herhaling is gebaseerd,
in twijfel woont het avontuur.
3) Laat je nooit dwingen om
snel te reageren, dwing ze
om daarmee te stoppen
door geen enkele reactie.
4) Eerbiedig alleen regels die
uitzonderingen de ruimte geven.
In het zakje zitten afwijkende spijkers
om rigide regels mee te bevestigen.
5) Ondergraaf al datgene
waar je niet op zit te wachten,
het kan niet mislukken
met een goed sabotageplan.
6) Kijk altijd eerst even naar
andere mogelijkheden dan
de doodlopende groef
van de modernitijdgeest.
7) Besef goed dat het meest
onbenullige een dragende hoofdrol
speelt, de grote gebeurtenissen
zijn zo gezien slechts banale details,
laat u nimmer misleiden door omvang,
of kwantiteiten.
Herinnerspul
de bergtop
De dauwdrop herinnert zich
de oceaan
Een enkel blad herinnert zich
de boom
die zich het aloude woud
nog herinnert
Het ene lichaam herinnert zich
een gehele evolutie
van pantoffeldier
tot koningspinguin
hoogtepunt van intelligente
aanpassing vermomd
in jacquet
Ga maar eens in de Poolkou
maanden stilstaan met
dat ei op je blote voeten
en broeden als een echte vader…
Je kunt amper een eitje bakken.
Proficiat
De eerste prijsuitreiking
betreft de hoofdprijs
namelijk:
een pijp…
en de tweede prijs,
is ook een hele mooie prijs,
kijk eens aan:
een pijp…
en dan nu dames en heren…
de derde prijs, eveneens
een schitterende prijs,
jawel u ziet het goed,
een hele fijne…
pijp!
Zuigen maar, zou ik zo zeggen.
Zomawati’s
de rietkragen zingen
zonder zichtbare zangers
spetters knetteren
***
men viert niet de as
maar het doorgegeven vuur
van de voorouders
***
op de grote hoop
verkneukelt de strontvlieg zich
wrijft haar pootjes warm
***
de Circustijger
van Asjemenou lijkt tam
maar eet veel dompteurs
***
door hard te trainen
is vertrouwen een renpaard
dat er vandoor gaat
***
hun sneeuwtaal smelt weg
op de toendra groeit grastaal
veel verse namen
***
de verademing
roman zonder hoofdpersoon
de beste plot ooit
***
lente in de rui
iepenvliesje in de goot
honderdduizenden
[Uit de bundel: Zomawati’s FutonPress© Osho Ozamaki]
In de week
je waterhoofd ‘n vissekom
waarin je vis in de week
van Waandag tot Blijdag
zich naar vermogen
vol water gaapt
Zins, Zoensdag & Zonderdag
slaapt ze met open ogen
en leest alle zeepost
(uitzicht rondom)
diep onder bewuste
modder van vruchtbaar
verrotgeestige compost
Op Schaterdag duikt je zotte
vis in het slappe lachbad
zonder diploma of zwembroek
aan, lacht ze zich oceanentranen
om het kostbaarste vuil op aarde
dat hele wilde plant en diergaarden
openbaarde, zelfs de malle humanen
die in alles weten te ontaarden
groeiden hier uit tot megalomanen…
Levende vis staat eeuwig in de week.
Psyché
De vlinder, Psyché, had nog
nooit van haar leven gedacht
dat ze een vlinder was…
Is de vliegende waanzin van
‘de mens’ niet dat ze zeker
denkt te weten mens te zijn?
Is die schijn niet je schaduwen
voor vleugels aanzien en daar
mee denken te kunnen vliegen?
Alleen wat het concept mens
overstijgt is die naam waardig,
maar het zal er niet naar talen
Wat echt vliegt vliegt naamloos,
en vaak ongekend hoog, buiten
bereik van de cognitieve radar
Kuddes Icarussen storten neer
onwetend van Griekse mythen
vinden ze vergeefs het wiel uit