Omni verse verzen

door

Warme halmholte

Oude Langoor,
je valt steeds vaker verdoofd
ten prooi aan hazenslaapjes
ten prooi aan de jager die
van wakker zijn berooft
zo langzaam lijk je, steeds
meer het befaamde haasje
je leger groeit steeds leger
naarmate eigen vlees verteert
tot er slechts ‘n warme holte
resteert van vergeelde halmen
met dit laatste hoopje sprank
wens je barmzacht te sneven
elk euvel duiden gaat hier mank
we laten het leven vrij en frank
door

Fabelachtig paard

‘t befaamde paardenmiddel
werd middernachts toch nog
vrij plots van stal gehaald….
voor ‘n laatste ritje?
De knol had er kennelijk zin in,
ze legde subiet & teder, zonder
te briesen je zwaarste lasten lam
Opluchting om deze krakende
wagen niet meer alleen te trekken
met groeiend onvermogen.
1 onsje brute paardenkracht heft
zacht de meest zuigende
zwaartekracht op…..
dit edele beest brengt jou nu
naar huis, gegarandeerd tot
voorbij de laatste deur
door

Ontvreemding

Ik beken na 65 jaar
dat ik zonder toestemming
dit onbeheerde lichaam
heb toegeëigend…
ontvreemd en
mij eigen gemaakt.
(nooit ‘n vergunning
aangevraagd…)
tevens beken ik
dat het ontvreemden
mij totaal niet spijt…
er was niemand
in het bizonder
in de buurt.
Je ziel zocht vervoering
en zag ‘n handig middel
van bestaan in dit
achtergelaten exemplaar.
Nu geef ik ‘t,
uitgespeeld, graag terug
aan de aarde als zijnde
de enige rechtmatig eigenaar
en grootleverancier
van wonderbarende grondstoffen.
Ik heb aan deze geleende stof
de geest mogen geven
en mij levenslang afgevraagd:
Wat bezielt dit lichaam
in hemelsnaam,
wat bezielt elk levend wezen…?

of is het wezend leven… ?

lezend weven?

Geestig blijft het sowieso…

door

Het huidige

Soms lijk je nog
echt trek te hebben…
Je zou gulzig
werelden willen
verslinden…
maar de tong
heeft amper lust.
Je zou de godganse dag
blauwe hemelen diep
willen inhaleren
tot in alle huidmondjes…
de long is echter
al ver buiten adem.
Je zou de huid
van tienduizend dingen
nog willen strelen
als dank voor
deze doorlopende
voorstelling…
en gelukkig,
geeft je verbeelding
nooit handen te kort,
talloze handen van geest
aaien elke huid
die heeft geraakt
en ontroerd…
de wereld van het huidige

door

Film Soir

De nachtbioscoop
in de bovenkamer
is permanent open.
Wat vertellen droombeelden
anders
dan dat er ‘n innerlijke zon
permanent straalt,ze schijnt nooit niet.
Het gaat nooit om de beelden,
maar om ‘t innerlijk licht.
Het perspectief van ‘n zon
kent geen zonsop
of ondergang.
Zon ziet geen nacht,
geen schaduwen,
die dwijnen…
als zwarte sneeuw.
Ze verlicht elke belevingswereld
en bezielt al…
waar licht op valt.
Traumdeuting wil zeggen
dat je wakker zijn bent.

door

Bewust naïef

Je leeft bewust naïef
alsof het voertuig eeuwig
beschikbaar blijft rijden.
Benul van tijd had je
toch al nooit, geen benul
van duur of leeftijd.
Beleven is mateloos
in vervoering zijn, liefst
zonder chauffeur…
Het maakt niet uit wat
je doet, je verdwijnt simpel
weg in ‘t doen en laten.
Het voertuig rammelt nu,
banden halfleeg of lek
de versnellingsbak is op.
Het was ‘n lekker karretje…
nu rijdt het alleen nog
deze glooiende heuvels af,
naar boven het dal…
door

Verspeeld


Je leven verspeeld.

Wat een schitterend spel,
zelfs verlies is hier winst,
het wint immers aan stroom.

Elk zeldzaam moment was
speels… speelde je je vrij
als ‘n peuter in de branding.

Niets ligt vast, overal vindt
‘n kwikzilverigeachtige geest
speling, glipt door elk maas.

Gaandeweg verdween de speler
in wat zich afspeelt in de golfslag
van deze zee van mogelijk heden.

door

Talmende Wispelwind

Hoe moest dit stuk heten…

deze vergeefse poging tot

verklanking  van onzegbaar?

Bladerbriesje….   Zindering…

Wuifsel….             Sprank…

Influistering….    Talmende halmen…

Wispelwind….      Barmzucht…

Zomerzinder…      ………………..?

of dekt alleen ‘t naamloze dit

Opus Posthume…. Wuifsel!