Deze definitie lijkt mij nogal incompleet:
1) ook als externe factoren een positieve invloed hebben op de uitkomsten is het geen goede afspiegeling.
2) externe factoren hebben natuurlijk altijd invloed op het onderzoek… dit toont de basis-Bias van wetenschap aan die nog steeds denkt zuiver objectief te kunnen werken.
De onderzoeker zelf is al bepalend in de vraagstelling over het onderzochte ‘object’ en ook bepalend in de opstelling van het onderzoek.
Zelfs bij onderzoek naar de kleinste deeltjes is de observator van invloed op het onderzochte object. Laat staan als het object een levend wezen betreft is, dan is die invloed nog veel groter.
Het is algemeen bekend dat alleen de aanwezigheid van een camera mensen al beïnvloed, zelfs als die niet zichtbaar is.
De intentie wordt gevoeld…(lees het 7de zintuig van Rupert Sheldrake)
Zo heeft ook het isoleren van het ‘object’ van zijn omgeving onmiskenbaar invloed op zijn staat van zijn en het gedrag.
Dat deeltjes los van hun natuurlijke context worden onderzocht zou wel eens oorzaak kunnen zijn van die reeksen van bizarre uitkomsten die in geen theorie te vangen zijn.
