Atelier Biroe © 2017

Biroestan heeft een lukrake staatsvorm,
niet te verwarren met de bananenrepubliek.
Al eet men hier wel dagelijks bananen, met schil en al.
Het wetboek bestaat uit louter uitzonderingen op de regel, regels zijn bovendien geheel contextgerelateerd. In de meeste gevallen wordt de context zodanig aangepast dat de uitzondering op de regel goed tot haar recht komt.
Historisch is dat zo gegroeid omdat alle Biroenese wezens zo geheel verschillend zijn, met eigen levensbehoeften, wensen en gebreken.
Sommigen hebben twee nekken, drie pootjes, één oog, twee lijven, geen neus, vijf haren…
Discriminatie of beter gezegd, onderscheidingsvermogen is hier dagelijkse praktijk en tegelijk geen enkel probleem, want vanwege het onderscheid is iedereen uniek en herkenbaar. Het onderscheiden van verschillen wordt hier zeer gewaardeerd en beloond, een ieder doet er van harte aan mee. Alle huidskleuren komen voor, maar in steeds wisselende nuances. Vele Biroenezen verstaan zelfs de kunst om van kleur verschieten, vooral in de provincie Kamelonië. Je ziet ze alleen bijna niet omdat ze geheel samenvallen met hun omgeving. Het is mij meer dan eens overkomen dat ik alleen dacht te zijn tot plots bleek dat ik omringd was door talloze Biroenesiërs.
Het planten van bananenbomen is een verplichting voor iedere Biroeaan, het is hun vorm van belasting betalen. De enkeling die zich daaraan probeert te onttrekken krijg als herinnering, maandelijks een groene pisang thuisgestuurd.

Welk land op deze aardbol eigenlijk zou niet gezegend zijn met het uitbreken van Biroenese toestanden?