Wat fijn om geen dichter te moeten zijn.
Alleen maar het ongeschreven leven te leven.

Stel dat een vogel zijn vlucht zou beschrijven?
Ze zou uit de lucht vallen.

Stel dat een vis de zee zou beschrijven?
Ze zou verdrinken in de woorden.

Stel dat een zwart vierkant het mysterie zou beschrijven?
Dat zou het mysterie vermoorden.

Het zwarte vierkant van Malevitsj is helemaal het einde,
het einde van alle beeldtaal en ook een poort van wedergeboorte…

daar begint de poëzie van het zelf direct ervaren,
de enige levende poëzie.