De toerist is op safari, hij doet ‘veldwerk’
Als veredelde ‘aapjeskijker’ brengt hij, exoten , inboorlingen en inheemsen in kaart, die hij vereert als heiligen.
Gefascineerd door het schijnbaar arbeidsloze bestaan van lokale inhabitanten die altijd vrij zijn maar zich geen reis kunnen veroorloven, struint hij deze eenzame planeet af. Zo vrij zou de toerist ook wel willen leven.

De toerist is diep gelovig, niet werken is zijn paradijs. Hij bidt tot zijn God ‘Robot’, die zal hem verlossen van het arbeidsethos.
“Ook zonder gedane arbeid is het goed rusten”, zo luidt de centrale doctrine van het Robo-geloof. In de Toeristenkerk beleeft de gelovige zijn tijdelijke verlossing in vacant zijn. De Robogodheid is onzijdig, koud en berekenend. Geloven in Robo werkt vrije tijd in de hand.
Voor sommige toeristen blijkt vrije tijd echter een plaag, ze vallen van hun geloof en gaan gauw weer aan het werk.