En vind je het wat, is het kunst?
Matig, ik vind het…nogal kunstmatig.
Gekunsteld?
Ja, het roept zo nadrukkelijk…”kijk mij hier toch eens even kunst zijn!”
Artificieel?
Ach, het ligt er zo dik bovenop weet je, en ik hou al helemaal niet van kunststoffen, dat stinkende polyester en die schreeuwende kleuren!
Mag kunst niet stinken, ook niet als het maatschappelijk geëngageerd is?
Nee, kunstmest mag stinken maar wat is de meerwaarde van stinkende kunst?
Ja, maar dit is van kunstmest en kunstmest stinkt nu juist niet, is dat dan weer wel kunst?
Ik weet het niet, conceptuele kunst zegt dat kunst een concept is, wat op zichzelf weer een concept is, het is een concept om concepten kunst te noemen, de leugen bewijst zichzelf door te liegen, het zegt op een heel omslachtige wijze helemaal niets!
Nou, wind je niet zo op, hoe vindt je dit dan hier?
Dat lijkt weer nergens op.
Inderdaad, niet bepaald een eyecatcher…
Het roept tenminste niet zo hardop dat het kunst is.
Nee, dit is weer het andere uiterste, dit fluistert;
“Wat stel ik voor, wat beteken ik nou helemaal? ,wat ben ik nou om te zeggen dat ik kunst ben?”
Het is ook niet gauw goed bij jou zeg, het is nota bene helemaal van natuurlijk materiaal.
Ja, ook weer zo’n schijntegenstelling, noem mij iets op de wereld dat niet van natuur is gemaakt? , alle kunststof en gif is uit natuurlijk materiaal samengesteld!
Sinds Duchamps is alles kunst, ik kan geen kunst meer zien…
Het enige wat jij nog kunt appreciëren is ‘de kunst van het weglaten’?
Weet je, kunst bestaat niet buiten het taalspel om, het is een spel met definities.
Maar is het niet leuk om te spelen met denkbeeldige betekenissen?
Misschien wel leuk, maar het is geen kunst, het is een koud kunstje.