De Amerikaanse zenmeester Gene ‘Rabbithole’ Walther droeg altijd zijn colt 45 in zijn holster. Men vond dat nogal vreemd voor een spiritueel leermeester. Als nieuwe leerlingen zijn Dojo in California bezochten om een meditatie te volgen ging hun vraag meestal over de reden waarom hij een wapen droeg. Zijn antwoord luidde steeds anders tenminste die keren dat ik aanwezig was.
Een keer zei hij: “Ik gebruik dit prachtige stukje gereedschap om jou de hemel en de hel te leren kennen!” dan trok hij in een flits zijn pistool uit de holster, liet het ding drie keer om zijn wijsvinger draaien, richtte op de borst van de vragensteller, spande tergend langzaam de haan en zei dan als het sidderen begonnen was: “Dit is nu de poort van de hel!” Daarna schoof hij rustig en geruisloos het schietijzer weer in zijn holster. “en dit nu is de poort van de hemel!” voegde hij toe.

Een andere keer legde hij uit dat dit wel Amerika was. Dat hij regelmatig bedreigd werd toen hij als Zenmeester begon, de bedreigingen stopten pas toen hij zelf een holster ging dragen.
“Dit is de immateriële erfenis die onze voorouders op onze schouders hebben gelegd, de erfenis van de angst, schuldgevoel dat voortkomt uit onverwerkt verleden,”
“Waar baseert u dat op?” vroeg de doortastende bezoeker.
“Ga maar eens op zoek naar het verleden van dit land en bezoek de inheemse bevolking of de nazaten daarvan, de oorspronkelijke bewoners zijn niet meer te vinden!”
“En daarom draagt u een wapen?”
“Zeker, als aandenken en eerbetoon aan mijn voorouders” zei hij terwijl hij zijn pistool trok en leegschoot op zijn slaap. Alle kamers waren leeg, doodse stilte in de Dojo.
“Hoe komt u aan de bijnaam ‘Rabbithole’ ging de nieuweling moedig verder.
Walther moest lachen en maakte een gaatje tussen duim en wijsvinger waar hij doorheen keek.
“Kijk, een konijnenhol is bruikbaar omdat ze hol is, leeg… ruim… als dat beter in de oren klinkt, met de mens is het niet anders.
Zen maakt duidelijk dat die leegte subliem is.”
De vraagsteller viel stil.
“Waarom komt u hier? Omdat u alleen maar bezig bent die leegte te vullen en weet dat het vullen nooit vervult!”
“Wat raadt u dan aan?”
“Leef zonder munitie, met lege kamers” zei Walther luchtig.