De Teutoonse kunstenares Sigrid Stolzwasser (Leipzig 1980) heeft iets met huid.
Haar vorige projecten hadden de menselijke huid, (Hautgrenze, 2003) de huid van planeten (Steinmembranen 2007) en de huid van de hemel (Himmelmassage, 2009) als onderwerp. Nu heeft ze zich op het tafeloppervlak geworpen, (Tischblätter 2015)
Afgeleefde tafelbladen hangen aan de wanden of staan als sculpturen in de ruimte.
De huid van de tafelbladen vertellen over hun leven in de oppervlakte, beschadigd, gesleten,
afgebladderd getuigen ze van hun onbewogen leven, symbool van het passief ondergaan van het stormachtige leven, een flegmatisch reflecteren.
Als performance masseert Stolzwasser terplekke diverse gewonde tafelbladen met bijenwas, met blote handen masseert ze de was in het blad tot het helemaal gedekt is.
In verschillende interviews liet ze doorschemeren dat ze graag masseuse zou zijn geworden,
maar dat de kunstwereld daar helaas nog niet aan toe is…de mens als ‘ready made’, massage als medium waar de beschouwer in oplost….

Centraal ‘staat’ het beeld ‘der Kuss’ , een tafel die met haar gehele tafelblad de grond kust, met haar vier gedraaide poten euforisch in de lucht gestoken.