Werkelijkheid kunnen we zien als de praktijk van dat wat werkt en wat niet werkt.
Wat niet werkt zou vanzelf stoppen in een zelflerend systeem.
Het menselijk systeem blijkt niet in staat om gedrag dat niet werkt achterwege te laten.
Welke blinde vlek zorgt ervoor dat de mechanische gewoonte niet wordt doorbroken? Wat is het kwaad anders dan een mechanische herhaling van gedrag dat niet werkt? Kunnen we ontsnappen aan de logische conclusie dat de mens zich van organisme tot automaat heeft gereduceerd?
Een automaat is niet in staat zichzelf te te corrigeren, daar is iets voor nodig dat vrij is van het automatisme.
Een mierenhoop of een termietenheuvel is een zelfregulerend organisme, wonderbaarlijk efficiënt voor het grote geheel van de gemeenschap.
Wellicht is de blinde vlek dat de mens geen machine is maar een dierlijk organisme? De mechanische mens doet zichzelf en anderen geweld aan, verslaafd aan geweld.