De zwammen der poëzie
zijn wondere vruchten
van een mysterieus
netwerkend ondergronds
geschimmel

de ware zwamneus
besnuffelt
het hoedje, de plaatjes
plukt en proeft
of ze wel het goede gif bevatten
om liefst op het randje
van de dood
beter te hallucineren
dan de gangbare waan
die werkt als slaappil
voor het comatueuze
voortbestaan

binnen en buitenzinnig
van euforisch genot
schopt de paddofiel
de mooiste boleten verrot

zo bewijst men vruchtbaarheid

de beste dienst

door excellente verspreiding

van sporen