Als je zo naar buiten tuurt
zijn we
veertien zonsopgangetjes verder
en een klein uurtje of wat te laat…

Vraag me niet wat voor dag het is
ik leefde nooit op of in de tijd
maar dit licht twee weken geleden
was precies zo
nadat
de wind was gaan liggen
onder de schemering van het land
op een matras van stilte

de rekenmeesters zijn weer eens
ongestrafd overijverig geweest inzake
het dagelijks lichtmanagement
implementatie van de zomaartijd

hoe of ik dat weet?
door de geur van lindelaan…
de luister van vogels…
zwaluwen gieren het uit
zij raken nimmer van de wijs
het wijsje
dat het licht zingt…

Het doet me ergens
aan denken…
aan…
ik weet het niet