Het geheugen gaat achteruit.
Inderdaad & uiteraard rijdt het geheugen achteruit.
Maar achteruitrijdend geheugen is toch ook een toekomst?

Achteruitsturend over je schouder turend door de achterruit
of glurend in de achteruitkijkspiegel zie je het toekomstige
met eigen verwonderde wenkbrauwen erboven
als behaarde regenbogen

En als je even stilstaat…je ogen
die alles maar moeten geloven.
Stilstaand starend betrapt
het zicht zich in geheugenloos zijn
dat zich realiseert…

Wetend dat het nergens
naartoe hoeft,
naar geen enkel domein.
Nu ben je, overal, voor het eerst…