Zappai Ozamaki



gloeilamp doorgebrand
een bestaansverduistering
belicht deze nacht

***

de herinnering zingt
voor een plastic nachtegaal
hoe gemis bezielt

***

een auto start niet
eindelijk arriveert het
eindbestemming hier

***

ach winteraardbei
ze ziet er zo volmaakt uit
smaakt naar dooiwater

***

het zegt niet zoveel
welbespraakt als een oester
koestert geen parel

***

Grazende Senryu Ozamaki


elk vlees lijkt als gras
elk gazon sterft van leven
wat snoeit de halmen?

***

welke hovenier
kiest wat sneeft of mag bloeien?
niemand bepaalt het

***

lijkt god soms een koe
die ‘om niet’ lichamen graast
voor een blanco plan?

***

wat smaken we mals
verteerd door zeven magen
tot natte vlaaien

***

elk mens doorloopt zo
zeven magen tot deze
melkwitte waarheid

***

lijden, dood en verderf
zou elk geluk uitsluiten
niets is minder waar

***

de dood voedt waarden
geluk bloeit op ongeluk
compost van het zijn

***

zonder geboorte
geen wonder van ‘er wezen’
wat zou hier klagen

***

het is ongepast
om goden af te slachten
de witte motor

***

Nagels


De man met zijn leest op schoot
nam een hap kopspijkertjes
hield ze op zijn tong
duwde ze
tussen zijn lippen door
om ze een voor een
in de afgetrapte schoen
van moeder te timmeren
een nieuwe hak en zool
had hij nog 1 spijkertje nodig
dan pookte hij zijn wijsvinger
in het jampotje met spijkertjes
tot er een spijkertje in de eeltvinger
met blauwgeslagen nagel bleef steken.
‘Zo, die is voor de duizendpoot’
‘Wie is de duizendpoot?’ , vroeg je dan telkens weer.
‘Zoon…de duizendpoot slaat alle spijkers dood’

Kinderziekten

‘Wat scheelt er aan?’,
vraagt artsman empathisch.‘Zijn er klachten…symptomen?’

‘Blozende wangen…’
fronst moedervrouw pijnlijk
steun zoekend bij…

‘tintelingen over het gehele lichaam’
vult vadermans bezorgd aan…
en jeukende handpalmen,
onstuitbare energie,
onblusbare nieuwsgierigheid
ongebreidelde fantasie,
alsof ze het gehele bestaan
wil verslinden…’

‘Klinkt ernstig’, beaamt artsman,
‘gelukkig kan ik u geruststellen…
er bestaat een zeer effectieve therapie…
laat uw kind opnemen nu het nog kan
binnen een onderwijsinstelling,
daar leren ze dit soort aandoeningen wel af’

Zwerm Senryu Ozamaki

ter aarde besteld
is elke gast hier welkom
de vaagste kennis

***

ook oude zwervers
eten liefst cake bij koffie
allemansvrienden

***

neem nog een plakje
sust het nabestaande zacht
de dood mag gevierd

***

‘n zwerm van musjes
pikt gretig elke kruimel
mens mors toch wat meer!

***

vrolijk rondhippend
tjilpen ze een requiem
voor de hemelaar

***

men is als de dood
voor de dakloze zwerfmens
hun respect is angst

***

een schoon en droog graf
de dood krijgt betere zorg
dan wat nog net leeft

***

mussen sterven nooit
als zwerm overleven ze
zo doodgewoon

***

Geestgrond

geen gedicht alsjeblieft over de landkaart,
er zijn grenzen aan de hekgekte

elk gebied is al afdoende gedicht
met opgelegde beperkingen
ter onderwerping.

tweedimensionaal misverstand
dat gebied tot plat papier reduceert

in het echte gebied liggen littekens
als slecht gehechte wonden

prikkeldraad is het toegangsbewijs
paspoort tot grenzeloos conflict

bewoon alleen het bodemloze land
van deze geestige speelruimte

Lemen leemte


ach en wee,
jouw eizachte hersenklei
geest boetseert er alle
mogelijke vormen mee…

geestig masseert ze
grijze brei tot buitenhuid
boetseert er leven in,
oren, ogen, neus

van wie zijn deze
handen van klei
die zich dit hoofd kneedt?
zo vraagt de mond plots…

het grijze denkt nu
wezen te zijn
het voelt klei, eet klei,
het praat kleitaal…
stelt zich ten dienste…
biedt zich aan en eist:

‘Leg je diepste wens
onder mijn tong en ik vervul…
met mijn lemen leemte’

maar wee,
als er geen wens ligt
waardoor ik het mens-zijn
niet proeven kan dan…

sla ik alle vormen tot
één amorfe homp

dan mogen jullie jezelf
uit de klei trekken

ik mag dan wel Golem zijn
echter…

Onuitwisbaar

het gebeurde je
dat je geen je meer was
maar meer… ondefinieerbaar veel

het gebeurt steeds weer
evident en permanent ongrijpbaar
in onthand gelaten zijn

er is geen naam te noemen,
niets te plaatsen in de schijn van tijd
geen associatie met wat dan ook…

er viel en valt niets op te slaan,
geen sporen om te herinneren,
elk aanknopingspunt werd
en wordt je onthouden,
vrij van oriëntatie…

juist deze leemte van opslag is het
geen wat onvergetelijk blijft, nu hier…
het onuitwisbare van geen indruk

zoals stilte, afwezigheid of ruimte
niet opgeslagen kunnen worden,
even wel herkend als actueel nu

herkent zich deze bodem van zijn
dan verlaat het zich nooit meer
deze directe belevingswereld

voor en na de taal verwijlend



De uitwassen

De koekjes waren kapot
en lekker…diep afgeprijsd.

Van alle dingen waren
wel stukjes afgebroken.

Stoffering van meubels
was bevlekt ontvangen.

Je kleding kwam met geur
& al van het Heilsleger.

Veel kleine koekjes,
dat weer wel…

‘n likje verf op de scherf,
leukte best op…

gehaakte kleedjes over
over vlek & brandplek,
maakte alles ‘net echt…’

alleen het gratis
tweedehands aroma
kon niemand uitwassen.

gelukkig had niemand
geen neus.

The Final Users Manual

Leest deze gebruiksaanwijzing
voor u tot handelen overgaat.
Overigens geen idee voor welk
apparaat of bedieningspaneel….
Wacht desnoods tot de neiging
tot handelen over gaat:

1) Inzet leidt tot resultaten
waar niet iedereen persé
op zit te wachten, zet niet
overal op in.

2) Twijfel er niet aan dat
zekerheid op mechanische
herhaling is gebaseerd,
in twijfel woont het avontuur.

3) Laat je nooit dwingen om
snel te reageren, dwing ze
om daarmee te stoppen
door geen enkele reactie.

4) Eerbiedig alleen regels die
uitzonderingen de ruimte geven.
In het zakje zitten afwijkende spijkers
om rigide regels mee te bevestigen.

5) Ondergraaf al datgene
waar je niet op zit te wachten,
het kan niet mislukken
met een goed sabotageplan.

6) Kijk altijd eerst even naar
andere mogelijkheden dan
de doodlopende groef
van de modernitijdgeest.

7) Besef goed dat het meest
onbenullige een dragende hoofdrol
speelt, de grote gebeurtenissen
zijn zo gezien slechts banale details,
laat u nimmer misleiden door omvang,
of kwantiteiten.