’Wie winst graait zal saai oogsten…’
zei Wildesheim ooit eens.
Later beweerde hij dit nooit te hebben gezegd,
hoorde ik van zijn anonieme intimi.
Dit bewijst maar weer dat iets verkeerd verstaan en daarna foutief citeren
ook creatief kan zijn, tot enige reputatie kan
leiden en soms gedenkwaardige aforisme levert…
De verveling van degenen die alles al hebben blijkt niet te
genezen met geld. Een teveel aan geld opent eindeloze kansen
om het meest overbodige te verwerven. De meesten doen dat dan
ook permanent. Dit buitenkansje is een dure valkuil die vele
doodverveelde levens opeist.
Hoe saai is een oogst die geen voeding biedt, terwijl toch
iedereen weet van alles berooid het graf in te gaan.
Dat is de onbetaalbare luxe van de armlastige.
Deze hoeft zich nooit bezig te houden met het overbodige.
Het onnodige ligt godzijdank buiten bereik.
Wat dat aan winst oplevert is ongekend.
De onverdeelde aandacht die dan overblijft brengt het minst
geringste naar boven. Zoals bekend zit het goddelijke in de
details en woont de essentie in het minste geringste dat het
absolute niets benadert..noem het desnoods benul of noem het niet of nooit.
