Zo mooi als dieren…
zo schoon, zo gelikt
met slechts ‘n snavel,
‘n tong, verzorgen ze
veren, vachten, schubben
in prachtige kleuren.
Je zou je naakte vel
zo met ze willen ruilen.

En dan dat enige dier
dat kleding draagt,
lipstick gebruikt,
mascara, deodorant,
zich het liefst zo
wil laten ‘verbouwen’
dat het zo min mogelijk
op zichzelf lijkt…


Is het de branding van de snelweg
deze permanente ruis?

De ouderwetse zee kan het niet zijn,
ze ligt te afgelegen.

Zou het de bladblazerbrigade wezen
die alle bladval evacueert?

Of bulderende remmende vliegtuigen
van voortvluchtigen?

Die ouderwetse zee kan het niet zijn,
zij ligt veel te afgelegen…

Is het de eerlijk beloofde codestorm
van welke kleur dan ook?

Is ‘t gewoon hondstrouwe oorschade
die precies klinkt als tinnitus?

Ach, natuurlijk…het is ‘n combinatie
van al die dingen saamhorig…

Hier te liggen, afgelegen te zijn van de zee
niet wetend hoe het hoort…

Bij het in slaap vallen
stijgt synchroon
de geluidloze drone op
ter registratie van…

na elke beeldenstorm liggen
gesneuvelde paraplu’s als
gehavende vleermuisvleugels
soms in afvalbakken gepropt
als waren het nestkastjes

dromen vliegen op echolokatie
zodat de dromer exact weet
waar hij is…overal en nergens
benul van… is zijn nestkastje

Lieve onnozele landgenoten,

Pas toch op voor code paars,
ga niet de deur uit, blijf in bed,
anders kan er ooit iets raars
gebeuren, je weet nooit wat
er dan in werking wordt gezet,
iets moois of juist iets naars,
neem het risico niet, lap het
wijs advies niet aan uw laars,
gevolgen zijn niet te overzien
duik dus onder bij code paars,
dan valt ‘t later mee misschien…

geen idee wat deze dreiging is,
is het neerslag van betekenis?

Waarom toch schrijf je?
vraagt men jou af
en toe voor Wie of Wat?

Waar blaft ‘n hond om?
Voor de kat z’n kont?
of omdat hij z’n mond

niet kan houden bij wat
er zomaar voorbijkomt
als nat uurlijke respons?

Wat anders bindt ons hier
dan indrukken uitdrukken
tot één of wederzijds plezier?


Dit etherisch bericht komt
als flinterdun leeg benul

zich uiteenvouwend
uit ‘n maanlichte envelop

ongeadresseerd dus wellicht
bedoeld voor wie dan ook

elk adres is goed en onbezorgd
blijven zal ook voldoen

een bezegeling door stilte
zal afdoende frankering geven

met geen pen beschreven
leest men wat er ……………

tussen ongeschreven regels
door te lezen is ……………

dit ene onnoemelijke geheim
afzender: het bezielde zijn

Linnaeus noemde de planten
bij een naam die ze nooit
hadden en nog wel
in stokdode taal.

Nu heten ze
stuk voor stuk…
maar ze luisteren
er helaas & gelukkig
nimmer naar.

Hoe hard je ze ook roept
of streng de les leest:
Capsella Bursa Pastoris,
Mandragora Officinarum,
Briza Media…

(Herderstasje, Alruin,
Bevertjesgras!)

Kom onmiddellijk hier
tevoorschijn
uit het struikgewas!
Ze komen niet, nooit zelfs,
zo recalcitrant doen ze.

Onderling bezigen ze
slechts één naam
voor die machteloze
die grip wil krijgen op deze
overwoekerende veelheid.
Als ‘Namennoemer’
zwijgen ze hem dood.

Ergens hebben ze echt
wel begrip voor hem,
ze weten alleen niet waar.
Het plantenrijk groeit
analfabetisch & lukraak
door elkaar.

Toch ging Linnaeus onverdroten
door met determineren.
Geen plant dacht ooit:
Ga toch heen gek, je vertrapt
onze soortgenoten.

Planten leven,
hij stierf aan het eind
van zijn latijn.