Geheugenloze historici

Is een absent geheugen verwijtbaar?
Het afwezig zijn van actieve herinneringen
is toch heel begrijpelijk…als er geen activiteiten
hebben plaatsgevonden om te herinneren.
Afwezigheid genereert geen geheugen
Het enige verweer: ‘Maar ik heb toch niets gedaan’
verklaart waarom aansprakelijken
zich nooit aangesproken voelen.
Ook dit is uiteraard niet verwijtbaar.
Want de Wolf van de Markt heeft in gulle bui
van de geheugenloze historicus
gratis alle verantwoordelijkheid gekregen.

Trekgekte

In grote trekken
krijgt wie dan ook
soms of meestal
zijn trekken thuis
of ben je niet zo
in trek?

talloze dingen trekken
aandacht en dagelijks voorbij:
wind trekt
nomaden trekken
vogels trekken
padden trekken
de tandarts trekt
gekke bekken

de motor trekt lekker
economie trekt aan
het kortste eind
de thee moet nog trekken

het litteken trekt
de zee trekt
de hond trekt
trek geen conclusies
en niet aan de dode paarden
alles trekt voorbij

je gezicht vertrekt
trek het je niet aan of wel
de karavaan der dingen
trekt verder

Zich

Tussen hoe iets heet en wat iets is
ligt dat onoverbrugbare ravijn
van wie weet wat?

Soms tunnelt zich ‘n molachtig gat
door ‘t gebied waar iets in samenvalt
met zich dat van de kaart raakt

Gangenstelsels onder het maaiveld
verholen, boven hopen zich de hopen
op de meest geestige gronden

Het heeft zich ondervonden

De bijna-drone-ervaring

Sinds de drone lijkt de uittredingservaring
binnen ieders bereik gekomen,
zonder het eigen leven op het spel te zetten.

De modern schermmens wordt in elke docu,
film of reklame doodgegooid met het leviteren
van een gewichtloos vogelperspectief.

Men is lichaamloos en zweeft moeiteloos
in de richting waar de aandacht naar uitgaat,
het zien zelf is het besturingssysteem…

Geestige Hi-tech van de oorspronkelijke natuur?

Elke sterveling kan voortvluchtige beelden
nu op zijn beeldscherm beleven.
Het menselijk lichaam vliegt weliswaar niet,
maar de ziel vliegt des te beter.
De ziel die zelf niet waargenomen kan worden,
maar zelf waarnemend is, als een zon rondom…

De meesten zien de ziel niet zitten. Wat klopt…
want ze vliegt en registreert.
Een visueel voorproefje op het visionaire aspect
van de dood, wie kent hem eigenlijk…
die doorlopende voorstelling?

Zonnestorm

Wie zag het niet,
dat Noorderlicht?

Was het niet
prachtig op
op beeldscherm?

camera’s openbaarden
immers meer kleuren
in het vergezicht
dan het blote oog
kon waarmaken

het innerlijk Noorderlicht
kreeg je pas in zicht
wanneer je strak
in de zon staarde
en daarna, ogen dicht…
alle kleuren van de regenboog

zonnestorm
onder het hemelgewelf
van je schedel

‘Moge uw ziel
fonteinen van kleur’ *


*Jamozoekie Barimokon: begroeting in het Biroenees.

Circus

Je werd plompverloren
geboren met een staartje,
zeldzame uitzondering op de regel
die voorschreef geen staart te dragen.
Meteen bij de geboorte begon het ding
al te kwispelen.
Professoren bogen zich over het geval,
die zwiepende speling van de natuur
waar je maar mee moest leren leven.
Moeder naaide in elke broek keurig een staartgaatje.
Iedereen herkende jou als die bezienswaardigheid.
Het circus bood jou een baan aan als publiekstrekker.
Toen je merkte dat je hele diverse wezen alleen nog maar
tot staart gereduceerd werd, begon je eraan te knagen.
Uiteindelijk besloot je tot amputatie.
Dat werd je niet in dank afgenomen, men vond je
een ondankbare hond om zo’n geschenk weg te gooien.
Men staarde je na: ‘daar gaat die man zonder staart!’
Je miste je staartstuk niet, het kwispelde toch wel door,
maar alleen puur van binnen.
Nu was je wel het laatste waar het circus op zat te wachten.

Het magazijn van niet-zijn

Blijft straks alleen nog maar
de verwondering over,
als open verdwijnpunt…?

Ongeëvenaarde verwondering
over wat er allemaal is
verdwenen in het geen?

Een kosmosloos geen,
zonder planeten, zonder zonnen,
sterren, het al, schitterend afwezig.

Waart verwondering voortaan
als een zwerm engelachtig licht
door ‘n verlaten en duister wereldruim?

Het zijn blijkt achteraf een grap
‘n onnavolgbaar mysterieuze clou:
Wat zuigt zoiets uit ‘n duimloze duim?

Een niets dat zich verwondert om niets.