Maand: juni 2019

door

Soep

Een vulkaanbewoner
blijft zo onbewogen als plots
de bestaansgrond wankelt

de ziel is vloeibaar
als gesmolten steen stroomt ze
door dit aardse dal

van puur vuur zijn wij
en tot vuur keren wij weer
zijn wij sterrenlicht

of zijn wij een klont
afgescheiden van de zon
die langzaam bekoelt?

onze essentie
is smelten en doen smelten

godgloeiend hete oersoep,
wie weet wat ons eet?

Osho Ozamaki©Futonpress2019

Uit:’Wankele Verzen’ vertaling:Miruki Wildesheim

door

Zonderling

Niemand zag hem ooit
hij zag zichzelf niet eens
die blinde meester

heeft hij wel bestaan
hij zou niemand zijn geweest
zo dwaalt het gerucht

is hij slechts een legende
‘weg zijn aanwezig’
of een wezen van pure geest

hij zou nergens wonen
over schaapwolkjes lopen
nimmer geboren zijn…

waar rook is lijkt vuur
mistflarden als hard bewijs
zonder voetafdruk

wat doet het er toe
wie zijn eigen blindheid ziet

zonder ogen kent
kent geen betere visie

zo zien is het ware vuur
wat rest is bijzaak

Ozamaki©FutonPress2019
Uit:’WankeleVerzen’
Vertaling:Miruki Wildesheim

door

Lek

Waarom zie je mij vaak lopen
onder deze lekke paraplu,
ook al schijnt de maan zo vol.

Het is om te beschermen
tegen die dagelijkse plensbui
van loze, overtollige woorden.

Zo ontstaat een woorddroge oase.

“Maar dat lek dan…waarom maak je dat niet?”
zo vraagt men zich mij wel eens af.

Het lek vertelt doodleuk: “Welnee, juist door
dat kleine gat lekte dit gedicht naar binnen,
als onzichtbare inkt die mijn handschrift stuurt”

Wie wil zo’n gat nu dichten?

door

Dal

Wezen van zijn is
ontvankelijk als een dal

elke berg buigt diep
voor het dal dat beaamt

ruimhartig ontvangt ze al
wat lukraak neervalt

hoeveel lawines vielen
met dondergeraas
in deze schoot van vrede

hele denkbergen keerden
terug tot het eeuwige
wegzijn aanwezig

aldus klinkt de echo na
als weerklank op het vragen
naar de onbekende weg

wegzijn aanwezig
fluistert de blinde meester
wegzijn aanwezig

Ozamaki©️Futonpress2019
Uit: ‘WankeleVerzen’
Vertaling:Miruki Wildesheim

door

Vacht

Je vossevacht waaide
in de Picardische wind
haar fiere ademvleugen.

Die vacht was onze thuiskust
in de zee van zomaar zijn
waar we ook waren.

Dat blijft zo…
Dat blijft zo waar…
Dat blijft zo waar je nu ook bent…

Ons bonte beestje.
Elke wind is nu jouw vacht,
waar wij ook maar los lopen, daar…

door

Tuin

O nag so hemelsmooi
wie het gesaai die stertuin
elkeen nag weer nuwe

waar is die tuinier van sterreligte
het hy dat vir syn lief geplant?

haar sikkelmaanmond glimlag
by hierdie bloeinag

Sonsopkoms sluit die tuin
slegs ‘n oggendster
bly onplukbaar strale

Ozamaki©️Futonpress2019
Vertaling SuidAfrikaans:
Miruki van Geenen