Sinds gisterenavond wordt Ruimte vermist. Dat heeft voor lichte paniek gezorgd onder de gebeurtenissen en de dingen. Ze weten niet meer waar ze plaats kunnen vinden!?
Ruimte is het laatst gezien in gezelschap van Stilte. Ze had opvallend weinig aan. Ruimte heeft nooit veel om het lijf. Ze luistert ook naar geen enkele naam. Hoe hard je ook: Ruimte roept, ze zal geen krimp geven, eerder uitdijen.
Momenteel wordt Stilte aan een kruisverhoor onderworpen, tot nog toe vergeefs. Ze pretendeert van niets te weten.
Het stel had een werkafspraak over samenwerking inzake het beschikbare heden en het geven van gelegenheid aan.. wat dan ook.
De opsporingsinstantie sloeg aan op de term ‘wat dan ook’.
‘Dat kan dus alles geweest zijn’, wreef de inspecteur haar in.
Stilte had het met een vanzelfsprekendheid bevestigd:
‘Ja, natuurlijk…Alles…dat schept onze bestaansreden…beschikbaar zijn voor alles en gelegenheid bieden’
De rechercheur was perplex en geagiteerd.
‘Nog één keer! ‘siste hij’ ,waar heeft u Ruimte het laatst gezien, waar ging zij heen en wat voor plannen had ze?’
‘Eerlijk gezegd heb ik ruimte nog nooit gezien in alle tijdloosheid dat ik haar ken’, verklaarde Stilte, ‘afwezigheid is namelijk haar verschijningsvorm!… en waar zou ze naartoe kunnen?…de enige plaats is ruimte zelf, nietwaar, waarschijnlijk zit ze ergens in een gat!’, speculeerde Stilte.
Stilte maakte verder gebruik haar zwijgrecht, en keek daarbij alsof het haar glashelder was.
‘Ik hoor u niet!’, zuchtte de getergde ondervrager die geen grip op haar kreeg.
Hij moest haar vrijlaten .
Ze wordt geschaduwd. Inderdaad, door Donkere Nacht, wie anders?
De duistere gluiperd luistert haar permanent af.
Stilte heeft niets te verbergen en dat doet ze dan ook op geniale wijze.
(Onder ons gezwegen: Ruimte schuilt simpel weg aan gene zijde van Stilte.)
Is dat niet prachtig? Daar zoekt niemand!
Een openbaar geheim.