Dus?

Ja, wat nou dus?

Dus…geen dus?

Geen conclusie dus en dat dus als conclusie…, mooi museum niet?

Dus, dit is je statement, een neonlichtinstallatie met de boodschap: ‘Dit is geen kunst!’
Dan kun je toch net zo goed: “Dus geen Dus!” in neon-reclameletters laten zetten?

Nee, dat maakt het juist zo sterk dat onkunst hier dus als kunst gepresenteerd wordt en hard roept dat het geen kunst is!

Ja, maar dat is toch wel erg makkelijk, dat is de meest voorspelbare provocatie ooit!
Provocatie als slaapmiddel. Er gaapt een gat tussen de kunstenaar en het publiek.

Dus jij vindt het geen kunst?

Nee, natuurlijk niet, het is het dunste concept wat je maar kunt bedenken en je schiet altijd in de roos… het is risicoloos!

Hoe bedoel je… weet wat het gekost heeft om dit te laten maken?

Omdat wat ik ook erover zeg jij altijd kunt zeggen;
Ja, natuurlijk is het geen kunst, dat zeg het werk toch ook…
Of….natuurlijk is het wel kunst want het staat wel mooi zelfverwijzend in dit nieuwste Museum van Modernste Kunst naar zichzelf te verwijzen!

Maar dat is toch wat ieder conceptueel kunstwerk doet, naar zichzelf verwijzen?

Nou, ik noem het ‘ de Modernste Kunst met de grote kunst-K !’

Prima!

Wat nou prima? Dat is precies zo irritant aan deze kunstmatige shit, dat het kunsttheoretisch altijd wint maar in de praktijk niets zegt!

Daar heb je helemaal gelijk in, het concept vertoont steeds hetzelfde kunstje.

Nu doe je het weer….die risicoloze bevestiging van een non-issue!

Maar kunst is toch een non issue?

Was het maar echt een non issue, dan was het tenminste echt.

Wat vindt jij dan kunst?

Non-conceptuele kunst…kunst die een einde maakt aan conceptuele perceptie.

Heb je daar een voorbeeld van?

Nee, ieder voorbeeld zou weer tot een concept leiden.

Wil je de rest nog zien?

Alleen als het perceptueel is!